De eerste stage dag
Blijf op de hoogte en volg Willianne
16 Februari 2015 | Suriname, Paramaribo
Ha mensen!
Na een lekker relaxed weekend, waarin de stad verkend is en we een kerkdienst bijgewoond hebben, was het vandaag dan zover voor de eerste stagedag. Vanmorgen al vroeg naar het ziekenhuis en geloof het of niet we zijn er gekomen zonder te verdwalen en nog binnen een fantastisch tijdsbestek. ;)
In het ziekenhuis aangekomen mochten we wachten in het theorielokaal om de dag te beginnen. Hier lezen, bidden en zingen ze elke ochtend voordat de dienst begint. Wel mooi dat je op die manier de nationaliteit van het ziekenhuis ziet. Het begon al goed voor mij, ze hadden namelijk mijn naam niet doorgekregen dus er was geen rekening gehouden met mijn komst. Ook de voorkeur voor de afdelingen was niet doorgekomen dus daar moest ook nog over gesproken worden. Niet elke afdeling kon ook omdat er al veel stagiaires stage lopen. Maar nadat we van een andere stagiair een rondleiding hadden gekregen door het ziekenhuis. Gingen we in gesprek met zuster Margaret over de afdelingen. Dat was snel geregeld. De komende weken zal ik verblijven op gynaecologie, de kinderafdeling en obstetrie . Drie losse afdelingen waardoor ik ook zal switchen tussendoor. Nadat de opdrachten, planning en leerdoel waren doorgenomen kon ik samen met nog drie andere studenten naar de afdeling gynaecologie om kennis te maken met de afdeling. Dit was echt wennen en apart! Mensen stellen zich hier niet voor en wanneer ik dit wel deed keken ze je vaak niet eens aan. Er waren gelukkig ook uitzonderingen. Nadat we op de afdeling wegwijs waren gemaakt begon het zitten en wachten. Af en toe mocht er naar het laboratorium gelopen worden maar dat was ook alles. Niemand neemt je ook mee op sleeptouw, ze vragen ook niks aan je. Echt onwijs wennen. Na de lunchpauze werden de vitale functies gemeten. Dat gaat nog op de ouderwetse manier. Geen elektronische bloeddrukmeters/polsmeters, alles met de hand en een goed gehoor. Tijdens het verdiepen van de patiënten op de afdeling werd ik wel iets meer aan het werk gezet. Zo mocht ik een anamnese doen. Wel al gelijk een met een pittige opname reden. Zij kwam namelijk voor een abortus en dat is lastig. Wat doe je wel en wat niet. Het wordt tijd dat ik dat is snel voor mezelf op een rijtje ga zetten!
Ook het verstaan en begrijpen van de mensen hier is lastig, ze praten allemaal erg snel en erg zacht. Mijn gehoor wordt goed getraind hier. Dan om 3 uur zat de dienst erop, gelukkig! Het was erg leuk qua indrukken maar ook ontzettend pittig. Toen we thuis waren en we de anderen spraken hadden zij hier gelukkig ook heel veel moeite gehad met deze eerste dag. Waardoor het iets minder erg is, gelukkig kunnen we er gewoon over praten met elkaar!
Morgen begin ik gewoon weer vol frisse moed, deze week zal zwaar zijn maar ik ga voor een top stage.
Liefs
Na een lekker relaxed weekend, waarin de stad verkend is en we een kerkdienst bijgewoond hebben, was het vandaag dan zover voor de eerste stagedag. Vanmorgen al vroeg naar het ziekenhuis en geloof het of niet we zijn er gekomen zonder te verdwalen en nog binnen een fantastisch tijdsbestek. ;)
In het ziekenhuis aangekomen mochten we wachten in het theorielokaal om de dag te beginnen. Hier lezen, bidden en zingen ze elke ochtend voordat de dienst begint. Wel mooi dat je op die manier de nationaliteit van het ziekenhuis ziet. Het begon al goed voor mij, ze hadden namelijk mijn naam niet doorgekregen dus er was geen rekening gehouden met mijn komst. Ook de voorkeur voor de afdelingen was niet doorgekomen dus daar moest ook nog over gesproken worden. Niet elke afdeling kon ook omdat er al veel stagiaires stage lopen. Maar nadat we van een andere stagiair een rondleiding hadden gekregen door het ziekenhuis. Gingen we in gesprek met zuster Margaret over de afdelingen. Dat was snel geregeld. De komende weken zal ik verblijven op gynaecologie, de kinderafdeling en obstetrie . Drie losse afdelingen waardoor ik ook zal switchen tussendoor. Nadat de opdrachten, planning en leerdoel waren doorgenomen kon ik samen met nog drie andere studenten naar de afdeling gynaecologie om kennis te maken met de afdeling. Dit was echt wennen en apart! Mensen stellen zich hier niet voor en wanneer ik dit wel deed keken ze je vaak niet eens aan. Er waren gelukkig ook uitzonderingen. Nadat we op de afdeling wegwijs waren gemaakt begon het zitten en wachten. Af en toe mocht er naar het laboratorium gelopen worden maar dat was ook alles. Niemand neemt je ook mee op sleeptouw, ze vragen ook niks aan je. Echt onwijs wennen. Na de lunchpauze werden de vitale functies gemeten. Dat gaat nog op de ouderwetse manier. Geen elektronische bloeddrukmeters/polsmeters, alles met de hand en een goed gehoor. Tijdens het verdiepen van de patiënten op de afdeling werd ik wel iets meer aan het werk gezet. Zo mocht ik een anamnese doen. Wel al gelijk een met een pittige opname reden. Zij kwam namelijk voor een abortus en dat is lastig. Wat doe je wel en wat niet. Het wordt tijd dat ik dat is snel voor mezelf op een rijtje ga zetten!
Ook het verstaan en begrijpen van de mensen hier is lastig, ze praten allemaal erg snel en erg zacht. Mijn gehoor wordt goed getraind hier. Dan om 3 uur zat de dienst erop, gelukkig! Het was erg leuk qua indrukken maar ook ontzettend pittig. Toen we thuis waren en we de anderen spraken hadden zij hier gelukkig ook heel veel moeite gehad met deze eerste dag. Waardoor het iets minder erg is, gelukkig kunnen we er gewoon over praten met elkaar!
Morgen begin ik gewoon weer vol frisse moed, deze week zal zwaar zijn maar ik ga voor een top stage.
Liefs
-
17 Februari 2015 - 06:17
Bart V Blijderveen:
ik heb je verslag gelezen wel pittig maar je leert er wel mee
groeten
Opa en Oma -
17 Februari 2015 - 19:15
Jaap En Dinie Van De Pol:
Hoi Willianne,
wij stellen ons wel even voor--- wij zijn die ouwe knarren uit de Sionskerk je weet wel die lange grijze en dat kleine blondje { vroeger } graag willen we je laten weten met je mee te leven en dat is nodig begrepen we uit je eerste verslag.
we dachten nou dat is dan een leuke vakantie in de zon maar niets is dus minder waar begrepen we
een vochtige warmte en dat is lastig en moeilijk werken denken we. maar wel leuke collega's toch.
en gelijk al een abortus hallo dat valt niet mee, maar soms maken die, gezien de omstandigheden van moeder en kind en ook sociaal dat je er ernstig over na moet denken.
we bidden dat je een fijne en leerzame tijd mag hebben welke je geloof in onze Heer en Heiland zal versterken.
hartelijke groeten,
Dinie en Jaap van de Pol -
19 Februari 2015 - 19:54
Willianne Van Essen:
Ja opa en oma, we houden gewoon onwijs veel moed en dan moet het vast goed komen. Met 1 week kun je er nog weinig over zeggen natuurlijk.
Jaap en Dinie van de Pol wat leuk dat jullie ook een berichtje achter laten!
Het is inderdaad wennen hier en je ziet heel veel maar dat gaat allemaal wel goed komen.
Het is inderdaad een erg ethisch dilemma abortus, want zoals jullie al zeggen het kan soms voor beide gevallen en dan met name de moeder beter zijn, maar daarom is het wel belangrijk dat je daarin een eigen standpunt hebt.
Dankjulliewel voor het gebed, alleen met de hulp van de Heere gaat deze stage lukken.
Groetjes Willianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
