Een rustige week

Ha mensen!

Weer een blog vanuit het zonnige Suriname, afgelopen week ben ik veel thuis geweest. Mijn darmen kwamen namelijk lichtelijk in opstand waardoor deze week de wc mijn grote vriend was. Gelukkig heb ik nu nergens meer last van.

Vrijdag leek het hier wel Nederland (oké ik bedoel als het bij jullie regent en het niet zulk mooi weer is als afgelopen week), we hadden veel buien, helaas waren het geen miezerbuitjes maar best serieuze buien waarin je, je niet moet begeven zonder paraplu of regenpak. Allebei waren ze hier niet van de partij, maar gelukkig rijden de taxi’s je hier graag naar je bestemming. Voor vandaag was dat de stad, even naar het postkantoor om kaarten en postzegels te halen. Naar een naaiatelier om onze bestelling op te halen, voor mij zijn dat 2 jurkjes. Gelukkig was het daarna droog dus konden we nog even een rondje maken door de stad om vervolgens netjes thuis voor de deur afgeleverd te worden.

Zaterdag was het weer een stuk aangenamer, de zon scheen en dat zou vandaag goed van pas komen. De planning was om naar een indianendorpje te gaan en daar te eten, te zwemmen, te genieten en te luieren natuurlijk. We verzamelen voor het ’s Lands Hospital om te wachten op het vervoer met een collega van Janine en Elise, zij had dit namelijk geregeld voor ons. Komt er ineens een roze stadsbusje aanrijden, waarin we vervoerd zouden worden. Geniaal! We hossen alle kanten op, de Surinaamse hits keihard op de achtergrond en een gezellige sfeer. Komen we op de bestemmingsplek aan, is de reservering niet doorgekomen waardoor we niet naar binnen mogen. Gelukkig hadden ze nog wel een andere kreek waar we heen konden. Na een hobbeldebobbel tochtje over een landweggetje en de jungle komen we op een open plek, waar het zo ontzettend mooi is en zo ontzettend stil. Deze plekjes ga ik in Nederland wel missen! Het water was voor Surinaamse begrippen best koud, maar ja wat wil je door de hoge bomen schijnt de zon er zelden waardoor het water ook niet opwarmt. Even een dagje genieten, zolang we ons maar niet irriteren aan de vele beesten die er rondvliegen en lopen. Aan het einde van de middag weer helemaal uitgerust op weg naar huis.

Afgelopen week hadden we een grote mierenplaag, overal liepen ze en met name op het aanrecht. Ze doodmaken hielp niets want ze kwamen in grote getalen terug alsof ze wraak wilden nemen. Uiteindelijk hebben we in de supermarkt er wat tegen gevonden en ze blijven nu redelijk (klop klop) weg.

Deze week een keer een kortere blog, maar wie weet is ie de volgende keer weer lang.

Goede week allemaal!